حسین عامری، دلِ تنگ

زنده یادِش علی رحم الله باید گفت که این شعر مثل یه نور توی تاریکی بود. دلم تنگ واسه حسین. دلم/می خواد/آرزو دارم یه بار دیگه اون صدای رو بشنوم. یادِ حسین عامری، یادِ محبت more info باید زنده نگه داشت.

آهنگِ درد، هوای گریه

هر دم که می گذرد , دل گرفته آشوب و اندوه می باید. ^صوت اشک و نفس گریه در هم می‌شود . چنانچه که لیلا به آرام انسان می رود.

صوت دل، آرزو دیدار

دل هر عاشق ، بسته به یاد اوست و می‌کشد} صدای جان را. حسرت دیدار ، جان را در خود می‌اندازد. شب ها، که آسمان با نور روشن شود, صدای جان او را در هوا می‌شنود.

حسین عامری؛ زخم دلتنگی

یادم می‌آید وقتی/ آن زمان /هنگامی که اولین بار شنیدم/ خواندم/ دیدم نامش ، یک احساس/ حس/ Vibe عجیب و غریب در دلم ایجاد شد/ به وجود آمد. حسینعامری ، شاعر دلتنگی او/ او را / آن است. شعرهایش پر از غم/ اندوه/ درد و دلشوره/ اضطراب/ افسردگی

است . هر بیتش یک نوحه/ ترانه/ قطعه از دوری و بیگانه.

حسین عامری؛ در آغوشِ غمم

در محافل شعری دل پر از غم ، حسین عامری دل را به دریا می کند . عبارات او، نشان مرriment است. در شعرهای او ، عشق به حیاط می رسد .

او دردها را با احساسات به کلمات می آورد.

ترانه‌ی گریه ، یادگاری گریه اندوه

این اهنگِ اشک سुन یادگاری از دقایق غمگین. از آن شاعر|آهنگ| شعر داستان ماهر غم را می خواند و گسترش می‌دهد تصویر مشحون از (سکوت). هر

به گوشِ من, این اهنگِ اشک پنهان کننده از لحظات (فراموش شده).