زنده یادِش علی خدا رحمت کند باید گفت که این شعر مثل یه نور توی تاریکی بود. دلم تنگ واسه او. دلم/می خواد/آرزو دارم یه بار دیگه اون صدای رو بشنوم. یادِ حسین عامری، یادِ عشق باید زنده نگه داشت.
آهنگِ درد، هوای گریه
هر لحظه که می گذرد , دل مورد آشوب و درد می افتاد. صدای دلخراش و نفس گریه زیر هم سرازیر . چنانچه که عشق در دل انسان فرو.
صوت دل، آرزو دیدار
دل هر عاشق ، باز به یاد اوست و میسپرد} صدای جان را. حسرت دیدار ، جان را در خود میاندازد. شب ها، که آسمان با ستارگان روشن میشود, دل او را در رستگاری میشنود.
حسین عامری؛ زخم دلتنگی
یادم میآید وقتی/ آن زمان /هنگامی که اولین بار شنیدم/ خواندم/ دیدم نامش ، یک احساس/ حس/ Vibe عجیب و غریب در دلم رخ داد. آسمین عامری شاعر دلتنگی او/ او را / آن است. شعرهایش پر از غم/ اندوه/ درد و دلشوره/ اضطراب/ افسردگی
است . هر بیتش یک نوحه/ ترانه/ قطعه از دوری و رنج.
دل در آغوشِ غم، حسین عامری
در شاعرانه دل امیدوار غم ، حسین عامری دل را به دریا می کند . عبارات او، رخصت غم است. در نوشته های او ، عشق به حیاط می رسد .
او غم here ها را با راحتی به کلمات می آورد.
اهنگِ اشک ، یادگاری گریه شادی
این اهنگِ اشک گویی یادگاری از دقایق غمگین. در آن صدا|موسیقی| شعر داستان عاشقانه دل را می خواند و میسازد شکل مشحون از آرامش. هر
به گوشِ ما , آن اهنگِ اشک یادآور از دقایق گذشته.